woensdag 30 juni 2010

Dag 16, 30/6, Shelton->Centralia

`De locomotief` is vanochtend toegelicht: hier wordt al jaren aan bosexploitatie gedaan zodat er ook veel transport bij te pas kwam, ook nu zien we alom bossen, grote dennen.
Zojuist een Roemeens schrikbeeld gehad: een joekel van een gemene hond probeerde op me af te rennen, als reactie zet je er dan de sokken in. Met succes dit keer maar als ie me te vallen had gebracht... Zijn baas riep hem intussen terug, misschien wel mijn redding en voor Thea ook wel zo geslaagd. Al met al blijven honden - soms - een bedreiging. Verderop weer zo`n kalf. Mij lijkt ie goedmoediger maar Thea claimt de succesvolle werking van haar Dazer. Wie zal het ooit zeker weten?
Verder is de route betrekkelijk vlak en lieflijk, soms bijna Nerderlands. Goeddeels langs creeks met veel veeboeren, koeien die lang gras eten (soms komen ze er amper bovenuit) en een enkel paard.
De 8 km langs de SR16 was ronduit link en oncomfortabel, veel verkeer met navenant herrie. We zien veel houttransporten, rijmt met de natuur hier.
Al met al zijn wel lekker op weg en zeer gelukkig met het zonnige weer, weinig wind en gematigde temp. Ideaal fietsweer. Als het had geregend hier dan hadden we wel anders gepiept. Met 97 km op de teller eindigen we in uitstekend motel voor een Vrienden-op-de-fiets-prijsje :-)

dinsdag 29 juni 2010

Dag 15 (2), 29/6, Seattle -> Shelton

Zowaar lekker opgeschoten, ondanks klimmetjes (tot 20%) staat er 70 km op de teller.
Allereerst voorspoedig naar de ferry gereden. Op de heenweg hebben we in Seattle diverse liften gebruikt maar inmiddels weten we hoe je eenvoudig de stad in- en uitkomt.
Het wachten voor de ferry van 10.00 uur levert nog een afscheidsplaatje op van Thea en deze bedrijvige stad.
We rijden door een - qua verkeer - rustige bosstreek rond de Green Mountain, veel den-achtige hoge bomen met bemoste takken.
In het plaatsje Belfair hebben ze 200 inwoners maar ook wel 100 winkelbedrijven. Na de booschappen, waaronder drinkwater - het kraanwater smaakt smerig en naar chloor - rijden we door om geschikte plek tevinden om ons een lunch te maken. Dat valt niet mee want er is veel verkeer en de uithammen ondiep. Toch wordt een geschikte losplaats, met zitgelegeheid, gevonden; voor ons een luxe. Na een half uurtje komt een jongedame ons belangstellend uithoren. Ze wordt erg enthousiast en bied ons onmiddelijk onderdak, douche etc aan, maar eerst moeten we ¨haar¨ adelaar bewonderen. En inderdaad, op een paal aan het Hood Canal zit ie doodleuk mooi te wezen.
Ondanks alle vriendelijkheid besluiten we door te rijden, uiteindelijk hadden we een fietstocht voor ogen.
Kampeerplaatsen hebben ze hier niet dus strijken we na deze zonnige, frisse dag, neer in een motelletje in Shelton en eten een steak waar we thuis 3 dagen over zouden doen. Waarom die merkwaardige stoomlok hier voor de deur staat, hoop ik morgen te weten te komen, het is nu buiten wat koud aan het worden . Voor nu was het genoeg zo...

Dag 15, 29/6, van Seattle naar ...

We verlaten Seattle, terug naar Bremerton om daar de route weer op te pakken.
Ik hoop dat het bijgevoegde kaartje wordt weergegeven.
Wordt nog een leuke onderneming straks, want op de heenweg naar Seattle hadden we een kort afdalinkje waar Thea eigenlijk niet af durfde. Zou die te vermijden zijn zonder Moskou aan te doen?...

maandag 28 juni 2010

Dag 14, 28/6, afscheidsavond van Seattle

Wat een stad! Moeten we beslist ooit naar teruggaan. Niet dat de musea ons nu binden maar er is nog zoveel meer dat naar westerse vrijheid riekt en van de recente geschiedenis hebben we amper kennisgenomen.








Na een heerlijk maal bij ¨Purple¨ treffen we nog een mooi ondergronds station van bus/tram/trolley en een passende verwijzing naar een filverhaal. Alles is dankzij grote inspanningen onwaarschijnlijk schoon en waar nodig liggen de fietsen goed vast...

Dag 14, 28/6 Seattle bij Boeingfabrieken

Vanmiddag naar de Boeingfabriek geweest waar onder andere het nieuwe model 787 wordt gebouwd. Toevallig werd er ook mee proefgevlogen.
Al met al heel imposant, al blijf je als toeschouwer best nogal op een afstand van de eigenlijke bouwvloer. Niet zo gek natuurlijk want wat moet je met zo'n stel pottenkijkers?

Er is hier in de stad zoveel te zien dat we toch maar weggaan, morgen. Immers er komt geen eind aan en je moet gewoon maar een keertje terugkomen.
A met al genieten we behoorlijk en schieten intussen (wellicht iets langzaam) nog op ook.
Wonderlijk, als je helemaal geen strak schema volgt maar wel een einddatum hebt vastgelegd.
Ik hoop dat we er zo rustig als nu mee om kunnen blijven gaan...

Dag 14, 28/6 Seattle

Na de wonderlijke nacht wordt duidelijk dat ook een lekkende thermostaatkraan zorgde voor een ongekende temperatuursverhoging.
De slaapzak heeft goed gewerkt als isolatie van de radiator.
Dit bonnetje hoort nog bij het bezoek aan de Chinees, gisteren. Erg autentiek, toch!


Vanochtend eerst enkele uren de mooie bieb van `onze` Rem Koolhaas bewonderd. Inderdaad een opmerkelijk gebouw dat intensief wordt gebruikt, al was het maar door de thuislozen. Voor meer foto's kun je hier klikken.
De stad zit vol contrasten, er is/wordt door een meerderheid flink geld verdiend en dat proef je...

Nacht 13/14, 28/6 Seattle


Ons uitzicht.

¨The plane is gonne crash in 3 minuts¨... Ik zit rechtop bed...badend in het zweet maar dolgelukkig want ¨natuurlijk¨ is er niets van waar. Alhoewel ... het geluid van een vliegtuig blijft! Om kort te gaan: lag ik maar in een lekker frisse tent i.p.v. een hostel met 200 bedden met uitzicht op platdak vol horeca-uitstoot. De hele menukaart komt voorbij en het vet mochten ze ook wel eens vernieuwen.
Gelukkig mogen we morgenmiddag mee naar de Boeingfabrieken, zien hoe het er echt aan toegaat...

zondag 27 juni 2010

Dag 13, 27/6, naar Seattle (prentje)

In de grote mall waar een simkaartje kopen, eten en definitief het plannetje maken om naar Seattle te gaan.

Dag 13, 27/6 naar Seattle

Ochtendbuitje waarna zon.
Onderweg in een grote mall kopen we een us-cellphonenumber voor binnenlands gebruik, dus onmiddellijk Tom en Janneke gebeld. Ook zij genieten en maken zich op voor hun terugreis de 30e naar NL. Gek gevoel dat ze 'in de buurt zitten' maar toch onbereikbaar ver.

We besluiten Seattle aan te doen. Daargekomen bewijst de telefoon goede diensten: het hostel blijkt namelijk inmiddels op een totaal ander adres te verkeren en we hebben alleen nog maar een telefoonnummer. Geduldig wordt ons de weg uitgelegd naar de plek in Chinatown. We eten bij de buurman heerlijk noedelsoep, ja met stokjes!
Internet van het hostel blijkt zelfs hier te werken maar de oude mailtjes blijken verminkt te zijn geraakt en willen er maar niet uit... :-( [Achteraf gerepareerd]

Dag 12, 26/6, naar Kitsap Memorial State Park

De oorspronkelijke tekst is verloren gegaan maar deze prent laat zien dat we ook simpel kunnen lunchen, gewoon aan de kant van de weg in een woonbuurt.

zaterdag 26 juni 2010

dag 11, 25/6, Moe geworden van het geklooi...

Ik begin ontzettend te balen van enerzijds de verspilde energie anderzijds de relationele problemen die beiden voortkomen uit falende internettechniek. Ik ga de trouwe dagelijkse volgers dus niet langer vermoeien en publiceer vanaf nu uitsluitend op de blog en niet rechtstreeks ook naar mailadressen. Je moet dus zelf af en toe daar maar zien of er iets is gemeld... Sorry, maar het is niet anders. Daarnaast zal ik de onvermijdelijke defecten achteraf wel gaan repareren...

vrijdag 25 juni 2010

Dag 11, 25/6, naar Annacortez en verder Couperville, map 4

Hoezeer het me ook spijt, uploaden van foto`s leidt tot ellende dus ga ik het met alleen tekst proberen... [nadien hersteld..]

Na de ferry naar Annacortes pakken we fietsroute volgens de kaart (Nr 4) op.

Droepie helpt ons aan een efficiënte route (ook het laden met de fietsdynamo werkt perfect, Borre). Nou, mooi niet, na 10 km uitsluitend klimmen en dalen - weliswaar beiden 10% - rijden we maar naar de route volgens map 4: de highway 20. Ook geen pretje want er is veel verkeer en soms wat smal maar minder grillig, vertikaal.

Passeren de dramatisch mooie brug bij Deception Pass, de oceaan kolkt nu het land binnen (vloed).












We schieten nog een wapenwinkel binnen voor het geval dat... (nee hoor, alleen maar nieuwsgierig) en stappen met 63 km op de teller vermoeid een motelletje binnen, wat kan een douche dan heerlijk zijn!

donderdag 24 juni 2010

Dag 10, 24/6, Lopez Island

Lekker gepit na al die klimmerij van gisteren. Vanochtend met een beetje regen! (is al weer over.), afscheid genomen van hond Trusty, de familie Porter en van Orcas Island. We zullen het ons herinneren als een prachtig paradijs voor klimgeiten. De familie komen we wellicht verderop nog tegen in de staat Oregon maar nu eerst op de ferry een stopcontact gezocht om Droepie bij te voeden en schrijfwerken te verrichten. We worden steeds gehaaider in stroom lenen en open wifi vinden die (soms) werkt. Helaas liep dat de laatste dagen niet goed, we zullen het blogje later wel repareren, op een normale pc, in alle rust en hopen dat onze trouwe medereizigers vergevingsgezind zijn.
De ferry maakt een tussenstop op Shaw Island en biedt intussen mooi zicht op al die eilandjes hier.

De camping Porter State Park ligt prachtig aan het oceaan-water maar ontbeert een douche. Samen met Lyli uit Hawaii delen we de mooiste plek. Lily is een soort sportleraar (dansen) op een middelschool met veel vrije tijd. Gezellig mens, hij heeft ons veel te leren over lichtgewicht-reizen, slaapt in een hangmat en staat bol van de versimpelingen. Wij, met alle toeters en bellen vormen een groot contrast. Hij is erg voorkomend en zegt ons zeer inspirerend te vinden.

We komen die dag niet meer van af en maken een rondrit die eindigt in een heus pasta-maal met veel bier in een restaurantje aan een baai in de zon, wat een weelde.
Terug op de campplaats blijkt er wat drukte te zijn ontstaan maar het deert ons niet. Vandaag 57 km op de teller en eigenlijk best fit, ondanks af en toe wat klimmerij.

woensdag 23 juni 2010

Dag 9, 23/6, op Orcas Island

Lekker bijgeslapen, we blijven vandaag op het eiland om, zonder bepakking, wat rond te rijden.
De specht die ons wekt moet van gerenomeerde huize komen, zo'n herrie maakt ie! Maar ja, de bomen worden hier ook steeds dikker.
We nemen ons een gemakkelijk rondje voor maar gaandeweg komt de uitdaging: op naar de Mt Constitution (2409ft, hoeveel dat is, zoeken we thuis maar uit...) zowaar, tegen 4en zijn we er!
Met een bloedgang (top 57,5 Km/h) rollen we naar het enig logische eetadres: Eastsound waar we onze beloning verorberen, zelfs internetten (met wisselend succes zoals je kunt merken). Thuis, na 46 km, zijn we voldaan en praten uitgebreid na met een gezin dat we onderweg ook al spraken en wie weet straks onderweg nog eens treffen. Al met al valt steeds weer op hoe gemakkelijk je hier en in deze setting contact maakt, maar evenzeer hoe vluchtig ze zijn.

dinsdag 22 juni 2010

Dag 8, 22/6, San Juan, ferry nr Orcas Island


Ondanks de toch wel erg basic camping goed geslapen, we ontbijten de laatste musli weg en rijden via American Camp naar de ferry. Bijna was er ooit echt een oorlogje -de Pig War- ontstaan met de Engelsen. Aanleiding was het doodschieten van een hinderlijk wroetend varken van een Amerikaan. Gelukkig was het aantal heethoofden beperkt...

Op het gras voor een bakkerij eten we heerlijke stukken pizza. Kom, op naar de ferry naar Orcas Island dat berucht/geliefd is vanwege de ongenadige klimpartijen. Nou, dat blijkt te kloppen, we hebben ¨het¨ nog niet in de benen maar zo bouwen we wat conditie op. Vervolgens breken we dat beetje conditie op de camping West Beach Resort (44km vandaag) succesvol af met lekker bier en een fles wijn bij de noodmaaltijd, "penne" zegt Thea, maar ik hou het op vulmiddel bij stuckwerk. Enfin, licht geraakt maken we er een lange slaperige nacht van. Oh ja, veel herten onderweg die niet echt schuw zijn.
Ze hebben hier eindelijk internet maar het lukt maar niet om er mail mee te zenden. Droepie, mijn pda wordt er ook moe van en legt uitgeput het loodje.

maandag 21 juni 2010

Dag 7, 21/6, San Juan Island



Zalig rustige nacht zonder complicaties, maar die kwamen nog...
Voel me net Mr Bean: Uitkleden-douchen-muntje inwerpen-geen water-aankleden-nieuw muntje halen.
Uitkleden-douchen-muntje inwerpen-geen water-aankleden-nieuw muntje halen, maar nu wel 2 stuks.
Uitkleden-douchen-muntje inwerpen-geen water-hé je moet de kraan opendraaien! aankleden-klaar.
Kortom, samen met met andere onvolkomenheden wordt duidelijk dat het vandaag maandag is.
De uithoek Roche Harbor herbergt de resten van een bloeiende limestone-industrie (toeslag gieterij, cement etc.). Ze zijn er trots op en het Engelsch kolonialisme straalt van de bouwsels af. De koffie is ondrinkbaar maar wel nat en de eerste kolibrietjes maken veel goed

Rusig klungelen we verder enbij de lunch met eigen soep wordt de nieuwe brander uitgeprobeerd. Leuk ding, klein, brandt goed. We besluiten vannacht op dit eiland te blijven i.p.v. naar de ferry te jakkeren en betrekken met 25 km op de teller de supereenvoudige hikerscamping San Juan County Park Het avondmaal zal bestaan uit 3 onderweg gekochte homemade pie`s die opgewarmd gaan worden.
¨A porter of beer¨ wordt ons spontaan aangereikt Mooi stelletje hier dat samenhokt en als geroutineerde "walewatchers" wacht op de passage van een groep orca`s. `s avonds, net nadat iemand uitriep dat ie zijn geld terug wenst, gebeurt het: op flinke afstand maar net waarneembaar passeren ze.. Imposant!

zondag 20 juni 2010

Dag 6, 20/6 Ferry naar Friday Harbor op St.Juan Island in de USA


Gut, dat viel een beetje tegen. Vannacht zijn we ruimschoots voorzien van camp-discomuziek. Tuurlijk hoort dat niet maar de buren hadden ongeremd bezoek. Enfin, toch aardig gepit, uiteindelijk. Gewekt door tikkelende regendruppels maar het zet niet door en blijkt de voorbode van een fraaie, wat frisse, dag.
De boot gaat helemaal niet om 12:00. Wel om 17:55 dus hebben we ineens zeeën van tijd om op een koffieterras met locals te babbelen en later te gaan lunchen in hun favoriete tent: The Waddling Dog. Zo voelen we ons ook een beetje, we klooien wat rond op de fiets.
De douane van de USA is ook hier een feest: paranoïde, maar na vingerafdrukken, foto`s en herhaalde formuliertjes mogen we de boot op naar Friday Harbor. We ontmoetten een Canadees stel dat naar SF fietst, dat schept snel een band. Van een mw. op leeftijd, pakweg 90, vernemen we allerhande nuttige tips. Aangekomen nog even met haar zoon gebabbeld; heel nuttig want hij kent het hier! `ja, ga maar eerst eten want op de camping Lakedale Resort hebben ze niks!` later blijkt het een gouden tip want het wordt al donker als we daar zijn.
Vandaag geen foto bij dit blogsel, vergeefs het ons... [pas later dus]

zaterdag 19 juni 2010

Dag 5, 19/6 op naar Swartzbay/Sidney

Vroeg wakker, de straatreinigingsmachines besteden een vermogen aan lawaaiproductie om zo`n uur of 4 vanochtend. Een andere vroegerik vult zijn bad of slechts een wc, zo`n soeppan- model luidruchtig..
Kortom: reiskriebels! Perfect weer vandaag, ook al voorspelden ze gisteren nog regen, dus laat `t maar komen...
Altijd `boeiend om een grote stad uit te rijden, en diverse opties houden. Een van de bruggen in dit deltagebied - ja net Nederland - komen we slechts over door de metro-trein te nemen, eigenlijk best creatief om dat een fietsroute te noemen. We kiezen verder voor de ¨Cypres-route¨ die op een fietskaart staat die we via de ¨vvv¨ hebben bemachtigd. Behoorlijk klimmen af en toe maar handig en het leidt ons via een verlaten spoortracee naar het volgende dilemma: omrijden of via een tunnel waar je met de fiets niet in mag. Nu staat er iets vaags over een shuttle dus dat willen we wel eens meemaken. Het werkt! Over een uur komt er een meneer met aanhanger, meer is het niet, maar het voldoet, bovendien zeulen we meer lunchboterhammen mee dan een gezin met kinderen nodig heeft.




Met een mediterraan gevoel zitten we 1,5 uur op de ferry naar Swartzbay. Kort daarna treffen we een camping zodat we die vrijheid ook weer eens mogen proeven. Snel gaat het niet, de slak is onze mascotte, maar na 51 km, afgezien van luxe, is deze natuurcamping met wc een prachtplek.

Op advies van 2 camptoezichtdames eten we overheerlijk bij ¨Fish on 5th¨. Ja, fish en chips hoort er hier toch echt bij en ja hoor: overheerlijk!
Morgen bijtijds naar de volgende ferry. Omdat we dan Canada verlaten moeten we de USA-douane door. Altijd een feest waar je de tijd voor moet nemen...

vrijdag 18 juni 2010

Dag 4, 18/6, Vancouver


Zojuist luid gejuich: USA heeft gescoord en het is lekker rustig bij het ontbijt-buffet in het hostel. Gut wat hebben we lekker gepit! Langzaam aan komen we bij van tijds- en andere verschillen. Deze zonnige dag besteden we aan rondfietsen op Stanley Island (mooi uitzicht op VC) en boodschappen doen want morgen nemen we afscheid van Vancouver en brengt de ferry ons na 60 km fietsen naar Swartzbay op Vancouver Island.
Oh jeh., een ¨Campinggas¨-tankje blijkt niet (meer) te koop; dus een Yankvariant aangeschaft die volgens de NL-verkoopster ook bij ons meer dan gebruikelijk is, we zijn benieuwd.
Een lokale fietsenmaker draait het balhoofd van Thomas`s fiets zo`n 360° na; zat dus los ¨Heren van Meulenreek¨ in Geffen! Ze verliezen alweer wat punten, jammer want ik zou er zo graag veel vertrouwen in hebben.
De laadinrichting op de fiets van de mobilphone met navigatietoeters en bellen lijkt te werken dankzij Borre`s nieuwe stekkertje, dat doet genoegen.
Al met al heerlijk gefietst, veel aangenamer dan lopen... en in een moderne toch best hoopgevende omgeving.

Voor de deur hier is de straat voor verkeer afgezet. Het is vrijdag-/uitgangsavond en de bonte variatie van opgetutte dames, of heren die daarvoor door willen gaan, moet je niet storen met serieus gedoe zoals verkeer. Maar goed dat we geen dochter van ons hier tegen zullen komen.
Kom, morgen op naar de natuur... met minder WIFI dus het zou wel eens wat stiller kunnen worden, ook op dit blogje...

donderdag 17 juni 2010

Dag 3, 17/6, Vancouver

Alweer was het fijn om de benen te strekken, dit keer om eens zo`n mooi museum over de stad te bezoeken. Na een rustige wandeling in de ochtendkoelte (graad of 12) viel dat echter wat tegen. Misschien weten ze niet zo`n goede draai te geven aan de manier waarop de Indianen eruit zijn gewerkt danwel aan lager wal zijn geraakt. Na een respectvolle beschrijving van hen rond 1800 bestaat de rest van het museum uit voorspelbare memorabila: aanleg van `t spoor, een flinke brand en dan de jaren 50-60 met Elvis en een Ford Cadillac. Nee, dat zochten we niet, maar misschien was het in deze stad niet allemaal zo schokkend...
Na de lunch, op Granville Island, met de bus (gratis, want we hadden te weinig muntgeld, maar `gaat u toch zitten`, mooi he!) naar het Antropologisch Museum dat bij de universiteitscampus ligt. Op weg daarheen valt op dat het af en toe aardig klimt en daalt en dat de hoogbouw plaatsmaakt voor riante villa`s (vooral van hout).
Dat museum, dat was tenminste wat! Heel bijzondere collectie met totempalen, maskers en schrijnende verhalen. Zonde hoe een cultuur die meer dan wij in balans leefde met de wereld stuk liep op de onze. Zeer de moeite waard dus. Ik heb hier meer foto's neergezet, voor de liefhebbers...
Steeds weer valt overigens op hoe voorkomend men is. Zo wordt in de bus door medepassagiers ongevraagd voor een moeder met kinderwagen ruimte gemaakt.
Nee, wat zullen ze schrikken als die ooit bij ons komen en dat begint met de dalende koers van de euro voor de hand te liggen.
Kom, we gaan eens zien waar we gaan eten en kwamen daarbij nog een mooie kapperszaak tegen waarbij de Ford als balie dient...

woensdag 16 juni 2010

Dag 2, 16/6, Vancouver

Lekker gepit, na 9 uur tijdsverschil konden we wel wat nachtrust gebruiken.
Fris na een douche, die overigens naar muf zeewater ruikt, genieten we van de mensen en de stad. De ouwetjes zijn opvallend afwezig, natuurlijk in het hostel, maar ook in het straatbeeld, ofwel: we zien overal jongelui. Erg inspirerend!
Overigens geldt dat voor de hele stad die wat ons betreft niet onderdoet voor San Francisco: fris en prikkelende modieus. Na een `wandeling` van 10-15 km en een kort verblijf in Chinatown zijn we weer in balans: wat een (drugs- en alcohol-) ellende aan de rand ervan! Kortom, net een grote stad...

dinsdag 15 juni 2010

Dag 1, 15/6, De aftrap: Rosmalen -> Vancouver

Startdag vandaag.
Thuis lief uitgezwaaid door Anie, en Egon en op het station door Rianneke, Krijn en Siep.

He he, de boel is ingeklaard. Onze schamele fietsverpakking van plasticlappen wekte verbazing maar verder gaat het prima, so far.

Leuk, WIFI op Schiphol, kan de verslaving nog even worden voortgezet.
Kom, over een uurtje of 2 gaan we de lucht in maar nu eerst een emmer thee bij, lach niet, McDonalds! Logisch toch...

donderdag 3 juni 2010

Voor-trip: 3 dagen onder Eindhoven (192 km)

Geholpen door het mooist denkbare weer gaan we een meerdaagse trip maken.
De bepakking wordt zo volledig als redelijk is, meegenomen; inclusief helm, nu ook voor Thomas. Samen met een USA-like zonnebril levert het een opmerkelijk plaatje op.
Vanavond willen buiten in de tent slapen, liefst niet in eigen tuin: wat dacht je van Eindhoven (met de auto heen)? Nuttig vanwege het project "traphek voor Robert" en aangenaam omdat het altijd een kick geeft om buiten te slapen.
Alles wordt gepakt, lekker spannend, alsof we over een paar uur wegvliegen inclusief zenuwachtig gedoe. Net een rampenoefening.
Morgen dus "echt" fietsen, ondanks de verbogen vork. De nieuwe wil maar niet ontvangen worden door de fietsenmaker. Ze maken het bij De Meulenreek ongewild wel erg spannend zo. Enfin, nu kunnen we mooi uitproberen of je met een rechte vork ook de bocht om kunt.
De avond besteed aan project Het Traphek: een creatieve explosie van ingehouden ijver.
Als beloning vinden we een tentplaats in de tuin. Effe wennen, dat wel!
Vrijdag,  met diverse verrassingen:
- Het laden van Droepie - HTC telefoon en navigatiehulp - verloopt niet goed meer. Toch de nieuwe ExtUSB aansluiting vernaggeld? Gut, wat missen we dit hulpmiddel na 1,5 uur al, nu moeten we kaartlezen en knooppunten tellen!
- Camping Park Molenheide in Belgie vraagt ons voor een enkele nacht 80 Euro! (laagste tarief geldt voor 4 personen inclusief toegang tot van alles en nog wat) Je zult maar kinderen hebben, dan word je echt geplukt.
We vertrekken snel naar een betere plek: camping De Lage Kempen. De bijgelegen horeca tapt van alles maar braadt niets. Gelukkig hebben we een overjarig noodmaal en dat smaakt wonderwel.
Zaterdag, vooral door Belgie.
Het is te merken dat het crisistijd is: huis aan huis "garageverkoop" is hier kennelijk normaal, de schaamte voorbij, wat een armoe daar in die villa's. Met vreugde laten we Wezel en al het Belse achter ons, zeep kopen (savon de Marseille) is ook al niet gelukt terwijl dat notabene een van achtergelegen reisdoelen was.
In de abdij van Postel is de kruidentuin een verrukking naast een uitbundig tourisme. We kopen er 2 grote flessen blond bier en een homp kruidenkaas, voor 's avonds als we neerstrijken op de natuurcamping Leenderbos van StaatsBosBeheer. Wat een zalige rust, de muggen lusten ons rauw; de 2e noodmaaltijd valt wat tegen maar het abdijbier maakt veel goed.
Zondag, wordt in stijl beleefd: met een openluchtmis die werd gehouden t.g.v. Sacramentsdag en Kringgildedag te Leenderstrijp. Zijne eminentie A. Hurkmans, bisschop te 's-Hertogenbosch laat zich van 56 gildes de "Hernieuwing van de eed van trouw" aanleunen. Tja, je moet soms ver reizen om je positie te bevestigen. Al met al een kleurrijke uiting van "vriendschap en broederschap in een kleine kern". Dit is Brabant op zijn bontst; trots, fier en verbonden.
Op naar de Achelse Kluis, net in Belgie. Daar op de binnenplaats is het goed koffie drinken (met wat erbij) en vergeet ook hier niet een blonde van 't vat.
Na een mooi stuk over zand en heide komen we in Leenderstrijp de optocht van de 56 gildes tegen. Nogmaals iets om langdurig bij stil te staan.
De beloofde weersomslag begint en in Leende vluchten we gretig het gezellige terras van 'De Scheuter' op. Echt regenen doet het uiteindelijk niet en we arriveren mooi op tijd in Eindhoven om daar nog even het gras voor hun vermoeide voeten van onze lieve familie weg te maaien.
Met dank aan velen, en de Chinees, komen we 's avonds voldaan thuis.
Voor de liefhebbers: foto's van deze mooie dagen: