Dag 62-63, 15-16/8, San Diego->Minneapoles->Amsterdam

Nog gauw een prentje van het hostel en dan op naar het vliegveld, per fiets maar 5 km.
Bij het inchecken een hoop gedoe, we blijken de gehele terugreis met Delta te vliegen en niet met KLM; en dat betekent onder hun voorwaarden en niet die van KLM. Eerste discussie gaat over de verpakking van onze fietsen - plasicpyama, nog nooit gezien, moet echt in een doos hoor! Mijn hoela, zo zijn we gekomen dus gaan we ook zo. We ondertekenen een disclaimer en dan mag het toch.
Daarna een nieuw probleem: de bijtelling voor de fietsen, ze eisen 2x200 $. Belachelijk natuurlijk. Gelukkig kon ik laten zien dat ze de heenreis 2x44 € kostten waarna overlegd is met KLM; als gebaar van goede wil zullen ze van de regels van Delta afwijken maar ik moet dat niet verder vertellen - lekker toch, dus - en de volgende keer geen pardon! Allemaal best onplezierig maar wel een goeie afloop.

San Diego heeft een korte startbaan dus komen er alleen tamelijk kleine vliegtuigen. Leuk is dat ze wel eens WIFI aan boord zou kunnen hebben, helaas tegen een riante vergoeding dus dat laten we maar even.

Als we gaan boarden blijken we wat laat te zijn, mijn naam wordt al afgeroepen...
We zitten in een mutvol toestel met veel lawaai. Voeg daar een meute schreeuwende Yanken bij en je vergeet het allemaal maar beter. We vliegen over onmetelijke woestijnen die ongetwijfeld mooi zijn maar mij krijg je niet op de Transam, no way.
Onderweg krijgen we een glaasje prik en na 3:44 uur staan we Minneapoles. Daar wat rondhangen, eten en ons paspoort laten zien om voor een biertje te bewijzen dat we al 21 zijn - wat een compliment! - door naar Amsterdam, nog eens 8:20 uur. Door al het gegiegel verliezen we de tijd uit het oog en komen op het nippertje bij de gate, naam afroepen doen ze hier niet, of ik heb het niet gehoord, enfin instappen en wegwezen.

Keurig op tijd landen we op Schiphol. De fietsen komen slechts lichtbeschadigd keurig boven water.

Als slagroom op de taart komen Borre en Lucia ons afhalen en laat Robert zien dat ie inmiddels al wat loopt.

Wat kan er in 2 maanden veel gebeuren, maar nu even bijkomen van deze lange dag/nacht...

De komende weken zal ik de blog wat bijwerken en afsluiten met wat samenvattende cijfers.

Voor nu: Trussies en bedankt voor het volgen!