Dag 30, 14/7, Ferndale->camping voor Redway

Ferndale, een super-oubollig stadje dat tot federaal- en state-erfgoed behoort, betekent zoveel als Varendal. Toen ze hier 150 jaar geleden binnentrokken troffen ze een grote vlakte aan met varens, ¨hoger dan een man op een paard¨. Nu lijkt het wel wat op Nederland, met veel koeien die er echter maar wat schamel bijlopen.

Lunchen doen we in Scotia waar grote houtverwerking nog steeds plaatsvindt maar ook een museum over het verleden laat zien. Wat een beulswerk!
Op naar de post: Annie en Egon mogen eerdaags een pakje met 3 kg overtollige spullen verwachten.

We trekken over de ¨Avenue of the Giants¨ door de Redwoods. Zeer indrukwekkend, 50 km door onzegbaar hoge, dikke, dichte bosdelen. Gelukkig is het inmiddels bovenmatig warm geworden, dat is daar wel prettig.

We komen langs de plaats waar we een paar jaar geleden een marathon van onze Tom mochten meebeleven, best bijzonder, een fijne herinnering.

Ook bijzonder is dat een state-campground die we samen met inmiddels hertroffen fietsgenoten op het oog hadden, gesloten bleek. Bedankt regering hier! Ze hebben een flink begrotingstekort en dan moet je wat...
Dus door naar de volgende die vervolgens niet meer blijkt te bestaan. Uiteindelijk strijkt de groep van inmiddels 5 personen neer op een private camping waar niets echt mis mee is maar ook niks deugt, we hebben 88 km op de teller staan en Thea maakt een zalig maal van de spullen die we onderweg hadden ingekocht. Ook het Bleu Moon bier helpt bij de feestvreugde...